Derin Uyku..

Her haftasonu bir öncekinden daha kötü..tüm gün odaya kapan ve ağla..hayatım bomboş bir kavanoz gibi..Tutunacak hiçbirşey yok..büyük bir boşluk..beni hayata bağlayan “hiç”..İnsan yok..telefonum bile çalmıyor, atmalı belkide onu da..ot gibiyim; ye, iç, işe git, gel..koca bir boşluk..gece uyuyamıyorum ilçsız..Uyku ve rahatlık..tüm o boşluktan uzaklaşmak, huzur..Acaba ölüm de böyle birşeymi diye düşünüyorum..Kolayca, üzülmeden..Üzülecek birşey yok çünkü, yaşanmamışlıklar dışında..çünkü bağ yok..ilaç, uyku ve sonrası derin huzur..